วันอังคารที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

 กาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวาน
....บทพระราชนิพนธ์ใน.........พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย(รัชกาลที่ ๒ )
... ลักษณะคำประพันธ ์ ........แต่งตามกาพย์เห่เรือคือแต่งเป็นโคลงผสมกาพย์ตอนต้นเป็นโคลงสี่สุภาพ ๑ บท ตามด้วยกาพย์ยานี๑๑ ไม่จำกัดจำนวน
............................................. ..กาพย์ยานีบทแรกจะเลียนความจากโคลงสี่สุภาพตอนต้น
....จุดประสงค์ในการแต่ง..... เพื่อใช้เห่ชมฝีพระหัตถ์ในการแต่งเครื่องเสวยของสมเด็จพระศรีสุริเยนทราบรมราชินี
................................................บทเห่นี้มีเนื้อความเป็นบทพรรณนาเกี่ยวกับอาหารที่บรรจงปรุงแต่งอย่าง "ถึงเครื่องถึงรส" สะท้อนถึงฝีมือการปรุงอาหาร
................................................อย่างหาที่เปรียบได้ยาก ดังจะกล่าวดังต่อไปนี้

........ มัสมั่นแกงแก้วตา ....หอมยี่หร่ารสร้อนแรง
ชายใดได้กลืนแกง.......... แรงอยากให้ใฝ่ฝันหา
.................ยำใหญ่ใส่สารพัด .......วางจานจัดหลายเหลือตรา
รสดีด้วยน้ำปลา...............ญี่ปุ่นล้ำย้ำยวนใจ
......ตับเหล็กลวกหล่อนต้ม....เจือน้ำส้มโรยพริกไทย
โอชาจะหาไหน........................ไม่มีเทียบเปรียบมือนาง

...............หมูแนมแหลมเลิศรส.........พร้อมพริกสดใบทองหลาง
พิศห่อเห็นรางชาง.......................ห่างห่อหวนป่วนใจโหย
ก้อยกุ้งปรุงประทิ่น...........วางถึงลิ้นแดโดย
รสทิพย์หยิบมาโปรย......................ฤๅจะเปรียบเทียบทันขวัญ
.........เทโพพื้นเนื้อท้อง.......เป็นมันย่องล่องลอยมัน
น่าซดรสครามครัน........ ของสวรรค์เสวยรมย์
.......ความรักยักเปลี่ยนท่า...ทำน้ำยาอย่างแกงขม
กลอ่อมกล่อมเกลี้ยงกลม....... ชมไม่วายคลับคล้ายเห็น

ข้าวหุงปรุงอย่างเทศ......รสพิเศษใส่ลูกเอ็น
ใครหุงปรุงไม่เป็น..................เช่นเชิงมิตรประดิษฐ์ทำ

เหลือรู้หมูป่าต้ม........แกงคั่วส้มใส่ระกำ
รอยแจ้งแห่งความขำ................ซ้ำทรวงเศร้าเจ้าตรากตรอม
......ช้าช้าพล่าเนื้อสด......ฟุ้งปรากฏรสหื่นหอม
คิดความยามถนอม..........สนิทเนื้อเจือเสาวคนธ์


.........ล่าเตียงคิดเตียงน้อง......นอนเตียงทองทำเมืองบน
ลดหลั่นชั้นชอบกล.................ยลอยากนิทรคิดแนบนอน
.

เห็นหรุ่มรุมทรวงเศร้า..........รุ่มรุ่มเร้าคือไฟฟอน
เจ็บไกลใจอาวรณ์...........................ร้อน รุมรุ่มกลุ้มกลางทรวง


รังนกนึ่งน่าซด........โอชารสกว่าทั้งปวง
นกพรากจากรังรวง................เหมือนเรียมร้างห่างห้องหวน


.............ไตปลาเสแสร้งว่า........ ดุจวาจากระบิดกระบวน
ใบโศกบอกโศกครวญ.......ให้พี่เคร่าเจ้าดวงใจ


แสร้งว่า



..........ผักโฉมชื่อเพราะพร้อง.......เป็นโฉมน้องฤๅโฉมไหน
ผักหวานซ่านทรวงใน.......... ..........ใคร่ครวญรักผักหวานนาง

ขอบคุณ